Wanneer is een land een Islamitisch land en wanneer een land van ongeloof?

 

Wanneer is een land een Islamitisch land en wanneer een land van ongeloof?

Deel 1 (Aan de hand van haar bewoners):

Shaykh Al-Islām Ibn Taymiyyah رحمه الله heeft in ‘Al-Fatāwā’ gezegd:

“Het feit dat een land van ongeloof, een land van geloof of een land van zondes is, is geen permanent kenmerk ervan; het is eerder een veranderbaar kenmerk, afhankelijk van de aard van de inwoners. Dus elk land waarvan de bewoners gelovigen (moslims) zijn, dan is het op dat moment een land van de helpers van Allāh (een Islamitisch land). En elk land waarvan de bewoners ongelovigen zijn, dan is het op dat moment een land van ongeloof. En elk land waarvan de bewoners zondaren zijn, dan is het op dat moment een land van zondes. En als het wordt bewoond door andere mensen dan wat we hebben genoemd, en het wordt vervangen door anderen, dan is dat het soort land van hun.”

Bron: Majmū’ Al-Fatāwā: 18/282

En hij رحمه الله zei: "De regels van een land veranderen aan de hand van de omstandigheden van haar bewoners. Een land kan een land van ongeloof zijn als de bevolking ongelovigen zijn, en vervolgens zal het een Islamitisch land worden als de bewoners zich tot de islam bekeren, zoals het geval met Mekkah (moge de eer van Allāh op haar rusten). In eerste instantie was het een land van ongeloof en van oorlog, waarover Allāh heeft gezegd:

{وَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةٗ مِّن قَرۡيَتِكَ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَتۡكَ}

“En hoeveel steden zijn er wel niet die sterker waren dan jouw stad (Mekkah), waaruit jij (O Muhammad) bent verdreven..” [Sūrah Muhammed: 13]

En daarna toen de Profeet ﷺ het veroverde, is het een Islamitisch land geworden.”

Bron: Majmū’ Al-Fatāwā: 27/143-144

De grootgeleerde Shaykh Ibn Al-‘Uthaymeen رحمه الله zei:

“Wat betreft het regeren met anders dan wat Allāh عز وجل heeft neergezonden: dan kan dat leiden naar ongeloof (wat de leider uit het geloof doet treden), en het kan leiden naar wat onder ongeloof zit (wat de leider niet uit het geloof doet treden), zoals Allāh heeft benoemd in Sūrah Al-Mā’idah: de ongelovigen, ‘de onrechtplegers en de zondaren’ aan de hand van de situatie wat toepasbaar is op degene die regeert met anders dan wat Allah heeft neergezonden. En als wordt vastgesteld dat hij de graad van ongeloof heeft bereikt, dan zal hij voorzeker niet het Islamitisch land veranderen (naar een ongelovig land), zolang haar bewoners moslims zijn en verafschuwen waarop deze leider zich bevindt.”

Bron: Majmū’ Fatāwā wa Rasā’il Al-‘Uthaymeen: 25/391

De grootgeleerde Shaykh Al-Albāni رحمه الله zei:

“Een Islamitisch land is datgene wat geregeerd en bewoond wordt door moslims, dat wil zeggen: de meerderheid ervan. En een land van ongeloof is het tegenovergestelde, dat wil zeggen: de bewoners ervan zijn ongelovigen, ook al bevinden er onder hen sommige moslims. En het is geen voorwaarde voor een Islamitisch land, dat de leider daarin regeert met de Islām.”

Bron: Fatāwā Djeddah, bandje: 21

Deel 2 (Aan de hand van haar kenmerken):

Het is overgeleverd door Anas رضي الله عنه dat hij zei:

“Het was gewoon dat de boodschapper van Allāh ﷺ als hij een volk binnenviel, dan viel hij ze niet binnen totdat het ochtend werd. Als hij de oproep tot het gebed (de Ādhān) hoorde, onthield hij zich ervan, en als hij geen oproep tot het gebed hoorde, dan deed hij de inval na de ochtend.”

Bron: Sahieh Al-Bukhāri: 2943 | Overleveraar: Anas Ibn Mālik رضي الله عنه

Ibn Rajeb رحمه الله zei:

“Voorwaar, hij (de profeet) ﷺ , maakte van de oproep tot het gebed een onderscheid tussen een land van ongeloof en een Islamitisch land. Als hij een oproeper tot het gebed hoorde van het land, dan zou dit vergelijkbaar zijn met de regel net als voor de Islamitische landen, en dan onthield hij zich van hun bloed en hun rijkdom.”

Bron: Fath Al-Bāri: 5/232

Shaykh Al-Islām Ibn Taymiyyah رحمه الله zei:

"En van de bewijzen: dé kenmerken; zoals de duidelijke zichtbare/hoorbare kenmerken van de Islām, die erop duiden dat een land een Islamitisch land is: zoals de oproep tot het gebed (hoorbaar in het hele land), de vrijdagpreken, en de feestdagen ('Ied Al-Fitr & 'Ied Al-Adhā)."

Bron: An-Nubuwāt: 760

De grootgeleerde Shaykh Ibn Al-‘Uthaymeen رحمه الله

Vraag: “Wat betreft (waar) de grens wordt gelegd van een Islamitisch land en een land van ongeloof?

Antwoord: “Een Islamitisch land is daar waarin de kenmerken van de Islām worden uitgevoerd, ongeacht de leiders ervan; zelfs als een ongelovige de macht overneemt en de kenmerken van de Islām zijn (nog steeds) zichtbaar, dan is het een Islamitisch land; waar de oproep tot het gebed wordt uitgevoerd, waar het gebed wordt verricht, waar de vrijdagpreken worden gehouden, waar de wettelijke feestdagen (‘Ied Al-Adhā & ‘Ied Al-Fitr) plaatsvinden, waar wordt gevast, waaruit men (uitreist) voor Al-Hadj en dergelijke, dit is een Islamitisch land, ook al zijn de leiders ervan ongelovigen.”

Bron: uitleg op Sūrah Al-‘Ankabūt 13a

_____________________________________

Nagekeken in het Arabisch en goedgekeurd door: Shaykh Salāh Kantush Al-‘Adeni حفظه الله | Samengesteld in het Arabisch & Vertaald door: Team Al-Mabaadie Arabic Centre