Mededelingen

De plunjezak Langzaam gaat de deur van de spreekkamer van de psychiater open. Stapje voor stapje komt er een vrouw binnen. Op haar rug draagt ze een grote volle plunjezak. Ze gaat er zelfs gebukt onder, zo zwaar lijkt hij. “Gaat u zitten" zegt de psychiater, terwijl hij nog wat papieren op zijn bureau ordendt. Toen hij zag dat ze zat vervolgde hij: "Wat kan ik voor u doen?". Hij had namelijk geleerd dat een sturende vraag mensen uitnodigt om direct te zeggen waar ze voor komen. "De huisarts zei dat ik labiel was"antwoordde de vrouw. "Hij heeft me van top tot teen onderzocht, maar fysiek mankeer ik niks. Hij verwees me toen naar u. U zou me kunnen helpen.” Even was het stil en de vrouw ging verzitten. Het was zichtbaar dat ze erg veel last had van de plunjezak op haar rug. "En.., wat is de klacht?", vroeg de psychiater opnieuw,  terwijl hij een zeer deskundig gezicht opzette. "Ik val zo vaak” zei de vrouw schichtig, “ en

De Weg Hij is al een eind onderweg als hij in de verte een oude heks bij een bron ziet staan. Ze ziet er erg angstwekkend uit, maar door een vreemd verlangen gedreven loopt hij toch naar haar toe. En terwijl hij haar naderdt, verandert de oude heks in een jonge, mooie en liefelijke vrouw. “Weet u de weg”, vraagt hij. “Ik zwerf al jaren rond zonder te weten waar ik ben”. “Je bent hier”, antwoordde de mooie vrouw met een lief en zangerig geluid in haar stem. “Wil je een glas water uit mijn bron?”. Gretig neemt hij het glas aan. Hij is nogal dorstig van de lange reis die hij achter de rug heeft. Na twee slokken kijkt hij de mooie vrouw aan en zegt: “Dit is het heerlijkste water dat ik ooit gedronken heb. Nergens anders heb ik zulk lekker water gedronken, dit moet een heel speciale bron zijn”. De vrouw kijkt hem dan verbaasd aan. “Welnee”, zegt ze, zulke bronnen zijn overal. Ik denk dat je nu voor het eerst echt geproefd hebt”.Hij is even in de war van dit antwoord, denk